de Wolf

De Wolf

een woeste natuur

 
Ondanks het gegeven dat de wolf een intelligent, sociaal en vredelievend dier is speelt het in vele sprookjes, verhalen, legenden de rol van boosdoener. Denk aan Roodkapje, de wolf en de zeven geitjes, de drie biggetjes, Peter en de Wolf en ga zo maar door. Ook de uitdrukking ‘een wolf in schaapskleren’ kan maar beter niet persoonlijk op ons van toepassing zijn. Het dier heeft een slechte reputatie in ons onderbewuste ook al doen Nederlandse natuurbeschermers hun uiterste best om de wolf weer op vaderlandse grond te laten huisvesten.  Erg realistisch lijkt het slechte imago dus niet!
Misschien biedt de uitdrukking ‘Het uur van de wolf’  een ingang tot een beter begrip van het collectieve, niet kloppende, beeld van de boze, boze wolf. Het uur van de wolf:  het magische moment tussen dag en nacht….het uur waarop de nachtdieren actief worden!  De wolf, de woeste natuur die ook in ons schuilt ook al zijn we keurige, aangepaste burgers die niet zomaar blindelings onze instincten volgen. Hebben we net als de hond deze woestheid getemd om zo vreedzaam samen te kunnen leven wat talloze voordelen biedt. Ook de hond heeft zich zodanig aangepast dat hij plezierig samen kan wonen met de mens en zijn kostje is gekocht! En kijk eens goed naar onze slimme hond: nog altijd is de voorouder Wolf genetisch duidelijk zichtbaar. Aanpassen loont en dat geldt ook voor het mensenras. Maar diep in ons zit nog altijd die donkere kant, die schaduw die we liever niet willen zien. Zijn we een weerwolf, deels mens, deels wolf. En in het uur van de wolf komt dit weer tot leven. Wat doen we in dit uur? Waarvoor kiezen we? Kiezen we voor de lust die we voelen op welk gebied dan ook? Waarvan denken we gelukkig te worden? De nieuwe Liefde, de nieuwe Baan, het nieuwe Bezit?? Let op de zelfstandige naamwoorden die ons gelukkig zouden moeten maken. Wees alert of er misschien een “wolvenenergie”  in verscholen zit.
Dan is het natuurlijk de vraag hoe de wolf in ons te herkennen. Misschien kunnen we er bij wijze van experiment eens van uit gaan dat de wolf ook bij óns arsenaal aan innerlijke spelers hoort; een heel gewone bewoner van onze binnenwereld. In welke situaties voelen we deze “wolvenenergie”? Deze energie komt vaak voor wanneer we denken iets écht te willen hebben of te bereiken. In die situaties waarbij je een soort eenpuntigheid ervaart om hoe dan ook je doel te bereiken. De wolvenenergie. Het mooie van de wolvenenergie is dat het ons een ingang biedt tot onze werkelijke, achterliggende behoefte mits we er niet volkomen mee samenvallen en ernaar kunnen kijken.  Natuurlijk gaat het ons niet écht om bijvoorbeeld die baan maar om de erkenning die daarbij hoort. Een ingang naar ongeziene behoeften; hoe mooi is dat! Het begint met acceptatie dat de wolf, gelukkig, in ieder van ons woont en dat deze ons de weg wijst naar onze echte natuur. Weliswaar zal er hier en daar wat aan geschaafd dienen te worden maar ‘de wolf’ is een uitstekende richtingwijzer! En zo is de wolf het archetype van transformatie. Eerst je eigen donkere stukken leren (her)kennen om deze vervolgens te kunnen transformeren naar een aangepast exemplaar wolf: de hond. De noodzakelijke innerlijke speler die we niet over het hoofd mogen zien of naar donkere gebieden moeten verbannen.

 

Oefening
Op zoek naar de wolvenenergie!

Ga lekker rustig zitten en maak het jezelf gemakkelijk. Wees je je bewust van jouw binnenwereld en adem een paar keer diep in en uit terwijl je je ogen sluit.
Stel je eens het beeld van de alerte  wolf voor; geheel gefocust op zijn doel.
Kijk dan eens of je je  misschien een situatie voor de geest kunt halen waarbij je je kunt voorstellen dat deze focus, deze “ wolvenenergie” in het spel is of was. Ga dan, zonder oordeel,  na hoe dit aanvoelt in je lichaam. Wat is er prettig aan deze energie? Blijf daar eens bij en knik het vriendelijk toe met wellicht een lichte glimlach op je gezicht…… Wat wil de wolf voor jou? De wolf wil dat jij……… (zoek hierbij vooral naar de achterliggende motieven)
Misschien als je daar zo’n beetje bij bent je ook iets kunt ontwaren  wat minder prettig voelt aan deze energie; laat weten dat je dít ook ziet…. Het is er allebei. En weet dat de “wolvenenergie” in principe niet goed of fout is; het geeft de mogelijkheid om ongeziene, niet erkende behoeften aan het licht te brengen. Een mogelijkheid om dichter bij jouw ongetemde natuur te kunnen komen….
En dan zie je de volle maan…..,  dat buitenaardse  licht waar wolven zo gevoelig voor zijn en zo graag naar ‘huilen’….  Het maanlicht wat zo mooi nét de contouren van iets kan laten zien… Misschien merk je dan  het vage gevoel op van een achterliggende behoefte, een weggeschoven gevoel…., iets wat zich al jarenlang verstopt heeft…. Wees je bewust van het verlangen naar het hogere in de wolf; het huilen naar de maan… Het verlangen naar licht….. En kijk maar eens of je dat heel vriendelijk kunt toeknikken….zonder dat je wil dat het zich in het volle daglicht laat zien. Wees behoedzaam en laat weten dat je ziet dat er iets achter zit… en dat je bereid bent dat te leren kennen op zijn eigen tijd.
De wolf is noch goed noch fout, het is gewoon de wolf. Een oud Indiaans verhaal vertelt over een grootvader en zijn kleinzoon. De kleinzoon vraagt de grootvader wat toch het geweld en de wreedheid in de wereld veroorzaakt. “In ieders hart” vertelt de oude man “vechten twee wolven met elkaar, één is angstig en boos en de ander is vriendelijk, loyaal en trouw”. De kleine jongen wil graag weten welke wolf wint. De grootvader lacht en zegt rustig: “De wolf die wint is diegene die wij gekozen hebben eten te geven”.
Het zal duidelijk zijn dat het uiteindelijk aan ons ligt hoe wij met deze energie omgaan en dat wij daar wel degelijk een keus in hebben. Het begint ermee onder ogen te zien wat er diep in ons hart leeft en dat toe te durven knikken.
Dán kan de woeste natuur zich in goede verstandhouding met de omgeving gaan ontwikkelen. Een mooi voorbeeld hiervan is de mythe over het ontstaan van Rome,  gesticht door Romulus.  Hij en zijn tweelingbroer Remus werden gezoogd door een wolvin zodat ze in leven konden blijven. Hoe interessant is dat: wolvenenergie als voedende voorouder verbonden aan beschaving en cultuur.
Het volgende fragment uit een droom kwam voor bij een dromer die een op dat moment onmogelijke, heftige verliefdheid beleefde. Zij deed haar uiterste best om zo zuiver en verantwoord mogelijk met de situatie om te gaan, om woeste natuur aan beschaving te verbinden.
“Ik loop een trap af naar beneden. Ik kan alleen maar kleine treetjes tegelijk nemen. Beneden zie ik een soort zoekplaatje met overal honden. Ik ontdek overal honden. Dan zie ik een beeld van een hert die een wolfje de borst geeft. Ik maak me zorgen dat het wolfje het hert zal verwonden”.
En zo is het: we zijn niet alleen de wolf, we dragen ook andere eigenschappen met ons mee. Zolang we niet geheel samenvallen met bijvoorbeeld de wolvenenergie kunnen we bewust handelen. In dit geval was de dromer zich bewust dat de wolf gevaarlijk voor het hert kon zijn. Het hert: een archetypisch beeld voor dat wat kwetsbaar is.  Interessant in deze droom is het ontdekken van honden, overal honden. De wolf in aangepaste vorm… En zo komen we bij uit bij de hond.

Reacties zijn gesloten.